اعتراض گرسنگان و کارگران نساجی در بنگلادش

درروزشنبه 12 آوریل 2008 در"دهاگا" بیش ازبیست هزارکارگرنساجی برعلیه گرانی کالاهای مصرفی وبرای افزایش دستمزدها بپاخاستند.

درحالیکه پلیس سعی می کردبا باتوم، گازاشک آوروشلیک هوایی تظاهرات کارگری را پراکنده نماید؛کارگران بخشهای مختلف کارخانه های پارچه بافی درصف متحدی با پرتاب سنگ و سنگربندی، در مقابل پلیس سرکوبگربدفاع ازخود برخاستند. دراین درگیریها حدود 100 کارگرزخمی شدند و سرانجام با دخالت ارتش، قیام کارگران درهم شکست.

کارگران گرسنه با هجوم به فروشگاههای مواد غذایی، مقداری مواد غذایی که توان پرداخت قیمت شان را ندارد مصادره نمودند.

40 درصد ازاهالی کشور144 میلیونی بنگلادش ناچار هستند، روزانه با یک دلارزندگی کنند وکارگران صنایع نساجی کم ترین حقوق درسطح جهان را دریافت می نمایند. بعبارتی حقوق ماهانه ی یک کارگرنساجی 6/23دلار است . یعنی نیم برابرحقوق یک کارگرنساجی در ویتنام.

در بنگلادش 2 میلیون نفردرصنایع نساجی کارمی کنند که 85% این کارگران زنان هستند وتنها هر کارگرمجبوراست برای زنده ماندن،  7% حقوق ماهیانه اش را برای تامین حداقل خوراک هزینه نماید.

در صنایع نساجی بنگلادش  لباس با مارک های مشهور(       

) و با کم ترین هزینه تولید می گردد.Levis,Tesco, Varrefour, H&M

رئیس سندیکای کارخانه های پارچه بافی می گوید:

"که درسال 2006 حداقل حقوق 25 دلارتعیین شده است اما ازآن زمان قیمت برنج وسایرمواد غذائی دوبرابروگاهی چند برابر شده است .

سرمایه داران ومدیران صنایع نساجی با کلیه خواستها برسرافزایش دستمزد مخالفت کرده اند و شکستن قیمت ها دربازارجهانی و حضوررقیبی قدرت مند نظیر چین را بهانه قرارمی دهند.

کشورهای آسیایی تولیدکننده برنج نیزکه حتی ظرفیت سیرکردن شکم اهالی کشوررا با تولیدداخلی ندارند باید دست از صادرات برنج بردارند."

علت کمبود مواد غذائی بیش ازهرچیز ناشی ازنقش سرمایه مالی جهانی وسرمایه گذاران درزمینه ی مواد غذائی است. اینها مواد غذائی را به مقدارعظیم خریداری کرده و با احتکار کالاها، منتظر افزایش قیمت ها می شوند.به این شیوه قیمت یک تن برنج دربازارجهانی از500دلار به 1000دلارافزایش یافته است  .

 بدین ترتیب اکنون حتی کشورهای آسیایی تولید کننده برنج برای تامین نیازهای داخلی ناچاربه واردات برنج با قیمت های تعیین شده در سطح جهان می باشند  وبا همین قیمت های بالا نیزبفروش میرسانند و مردم بنگلادش بیش ازهمه قربانی این تبانی جهانی اند، مردمی که برنج اصلی ترین غذای آنهاست .

برگردان : نادرساده

LINKEZEITUNG.DE : منبع

http://www.linkezeitung.de/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=4349&Itemid=199

یادآوری :

طی ماههای اخیرگرانی و کمبودمواد غذایی علت بروزاعتراضات گسترده بویژه درقاره ی آفریقا بوده است . بعنوان مثال ازاوایل سال 2008 در پایتخت ومناطق دیگر سنگال (30مارس) اعتراضات توده ای برعلیه گرانی  وکمبود موادغذایی رخ داد که منجربیک درگیری خونین با پلیس گردید. این درگیریها تا کنون به قیمت جان صدهاتن وزخمی و دستگیری هزاران نفرانجامیده است .

سلیمان نادلایه دبیرکل اجرایی انجمن متحده ی مصرف کنندگان مواد  غذایی سنگال به روزنامه آلمانی "جونگل وُرلد" می گوید:

"متوسط حقوق درسنگال بین 80 تا 100 دلاردرماه است . بسیارازمردم اما درآمد ثابتی ندارند ودرکنارخیابان دستفروشی می کنند. کارهایی که درآمد شان پایین است و آخرین آمارهای انجام شده نشان می دهد بطورمتوسط  درآمد روزانه هر سنگالی حداکثر2 دلاراست . درماههای اخیرقیمت ها چنان سرسام آورافزایش یافته که بسیاری از مردم دیگرقدرت مالی تامین 2 یا 3 وعده غذای روزانه را ندارند . هرلیتر شیربه قیمت 300 فرانسس (فرانسس ، پول رایج درمناطق  فرانسوی آفریقا) بفروش می رسد و این قیمت دوبرابرقیمت شیردرچند ماه گذشته است . همچنین برنج، روغن، صابون و گوجه فرنگی نیزبهمین ترتیب گران ترشده است.

برای مطالعه ی مصاحبه ی سلیمان نادلایه به زبان آلمانی به لینک زیرنگاه کنید :

http://www.labournet.de/internationales/sn/bernard2.html